Basale onbedorven leegte
in blauw omhuld
Bijeengebonden, mysterieus
De laars buigt
de ontwrichte bak
Het zand kruipt
De sporen van weleer
ze lijken weggekropen
Het nu regeert
Hetgeen van toen
zichtbaar door het nu
aarzelend
en stiekem bijna
dringt het door het heden
Geef een reactie